Read

จังหวะเวลาและชะตาในการไหลไปสู่เส้นทางชีวิต ซึ่งประกอบไปด้วยสิ่งที่เลือกและไม่ได้เลือก ‘โรส - พวงสร้อย อักษรสว่าง

“ชมผกา จำปา จำปี กุหลาบ ราตรี พะยอม อังกาบ ทั้งกรรณิการ์...”‍ บทเพลงรุ่นแม่ที่สาธยายถึงอุทยานดอกไม้ ไม้ดอกนานาพันธุ์ปกคลุกทั้งผืนดิน

“ผู้หญิงสามารถเป็นอะไรก็ได้ที่อยากเป็น” คือหลักการเฟมินิสม์ที่มีมาอย่างยาวนาน และเข้าใกล้ความเป็นจริงมากยิ่งขึ้น

เมื่อพูดถึงนักวิทยาศาสตร์ จะมีชื่อของนักวิทยาศาสตร์หญิงโผล่ขึ้นมาในหัวเราสักกี่คน

ท่ามกลางห้องสตูดิโอที่ไม่รกแต่ไม่โล่งจนเกินไป ห้อมล้อมด้วยต้นไม้เย็นๆ แต่ยังอบอุ่น เราได้มาเปิดบทสนทนาอันค่อยเป็นค่อยไปกับ ‘MM. Kosum’

‍“เราไม่ได้จำกัดตัวเองว่าเป็น Florist เพราะยังมีวิธีที่เราจะสนุกกับดอกไม้ได้อีกหลายอย่าง”

เชื่อว่าหากสืบสาแหรกครอบครัวตัวเองขึ้นไป หลายคนคงพบว่าจะมีบรรพบุรุษอย่างน้อยหนึ่งคนที่มีเชื้อสายจีน ตั้งแต่เด็ก แม่บอกกับผมเสมอว่า

ในยุคที่ศิลปินเกิดขึ้นใหม่ราวกับดอกไม้บานสะพรั่ง ทำให้การตั้งชื่อวงให้เป็นที่น่าจดจำจึงเป็นเรื่องท้าทายมาก แต่มันก็ดันมีศิลปินบางกลุ่ม

“จงหยิบฉันขึ้นมา จงหยิบฉันขึ้นมา” นี่ไม่ใช่เสียงสะกดจิตจากหนอนต้นอ่อนใบชา แต่เป็นเสียงเรียกจากของในกองพะเนินเทินทึก เวลาเราไปขุดของมือสอง

ทั้งไฟแช็ก ริบบิ้นติดกล่องของขวัญ โบว์ผูกผม กิ๊บหนีบผม กบเหลาดินสอ ลูกอม ห้อยเรียงกันอยู่ในห้องจัดแสดง ดูๆ แล้วเหมือนงานศิลปะในพิพิธภัณฑ์

เป็นเวลากว่า 10 ปีที่ บิลลี่ - พอละจี รักจงเจริญ นักต่อสู้เพื่อสิทธิกลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยงบางกลอย ณ ใจแผ่นดินแห่งผืนป่าแก่งกระจาน

วันนี้ EQ ขอพาทุกคนมาทำความรู้จักวงอินดี้ร็อกสุดเก๋ากับเพลงสุดล้ำที่ใครหลายคนอาจยังไม่เคยรู้จักมาพูดถึงสักหน่อย