Interview

จังหวะเวลาและชะตาในการไหลไปสู่เส้นทางชีวิต ซึ่งประกอบไปด้วยสิ่งที่เลือกและไม่ได้เลือก ‘โรส - พวงสร้อย อักษรสว่าง

“ชมผกา จำปา จำปี กุหลาบ ราตรี พะยอม อังกาบ ทั้งกรรณิการ์...”‍ บทเพลงรุ่นแม่ที่สาธยายถึงอุทยานดอกไม้ ไม้ดอกนานาพันธุ์ปกคลุกทั้งผืนดิน

“ผู้หญิงสามารถเป็นอะไรก็ได้ที่อยากเป็น” คือหลักการเฟมินิสม์ที่มีมาอย่างยาวนาน และเข้าใกล้ความเป็นจริงมากยิ่งขึ้น

ท่ามกลางห้องสตูดิโอที่ไม่รกแต่ไม่โล่งจนเกินไป ห้อมล้อมด้วยต้นไม้เย็นๆ แต่ยังอบอุ่น เราได้มาเปิดบทสนทนาอันค่อยเป็นค่อยไปกับ ‘MM. Kosum’

‍“เราไม่ได้จำกัดตัวเองว่าเป็น Florist เพราะยังมีวิธีที่เราจะสนุกกับดอกไม้ได้อีกหลายอย่าง”

เชื่อว่าหากสืบสาแหรกครอบครัวตัวเองขึ้นไป หลายคนคงพบว่าจะมีบรรพบุรุษอย่างน้อยหนึ่งคนที่มีเชื้อสายจีน ตั้งแต่เด็ก แม่บอกกับผมเสมอว่า

“จงหยิบฉันขึ้นมา จงหยิบฉันขึ้นมา” นี่ไม่ใช่เสียงสะกดจิตจากหนอนต้นอ่อนใบชา แต่เป็นเสียงเรียกจากของในกองพะเนินเทินทึก เวลาเราไปขุดของมือสอง

ทั้งไฟแช็ก ริบบิ้นติดกล่องของขวัญ โบว์ผูกผม กิ๊บหนีบผม กบเหลาดินสอ ลูกอม ห้อยเรียงกันอยู่ในห้องจัดแสดง ดูๆ แล้วเหมือนงานศิลปะในพิพิธภัณฑ์

ตั้งแต่เป็นศิลปินนาม Charo บน SoundCloud จนถึง Alec Orachi บนเวทีที่ระเบิดความ “ม่วนมั่ว” ไปทุกหย่อมหญ้า พูดได้ว่าแจ๊กกี้เติบโตขึ้นเรื่อยๆ

‘เชียงดาว’ เมืองเล็กๆ ในหุบเขาของเชียงใหม่ ที่มักจะไปอยู่ในบทสนทนาของผู้คนที่รักธรรมชาติ หมุดหมายของนักเดินทางทั้งไทยและต่างประเทศ

วันก่อนเรามีโอกาสได้ลิ้มรส ‘นางเอก’ ของอาหารอีสานอย่าง ‘ปลาร้า’ ซุปตาร์ของจานที่เพิ่มรสนัวให้กับวัตถุดิบสดๆ ที่ร้าน Saole Bangkok

อาชีพที่มีเรื่องเล่าเป็นน้ำรินเลี้ยง ก็คือ ‘ไวน์ซอมเมอลิเยร์’ (Sommelier) นักเล่า ‘เรื่องไวน์’ ที่คอยแนะนำไวน์ที่ถูกต้องในราคาที่ถูกใจ