สรรค์สร้างลวดลายบนเรือนร่างผ่านสัมผัสเข็มกับพลอย—รูปพรรณ วงศ์สูง
“ชมผกา จำปา จำปี กุหลาบ ราตรี พะยอม อังกาบ ทั้งกรรณิการ์...”
บทเพลงรุ่นแม่ที่สาธยายถึงอุทยานดอกไม้ ไม้ดอกนานาพันธุ์ปกคลุกทั้งผืนดิน หากแต่เหล่าดอกไม้มากสีนี้กลับกลายเป็นศิลปะบนเรือนร่างล่ะ ความพริ้วไหวของความอ่อนโยนประดับประดาบนผิวหนังจากรอยเข็มแหลมคม เช่นเดียวกับงานพลอย - รูปพรรณ วงศ์สูง หรือ Pointpaint แทททูอาร์ติสต์แห่ง To Chare ที่เลือกใช้ดอกไม้เป็นหัวใจหลักของงานสักของเธอ
ตามมาคุยกับพลอยถึงรากฐานของเส้นทางการเป็นช่างสัก ตลอดจนความงามของกลีบดอกที่บานสะพรั่งบนร่างกายที่แลกด้วยความเจ็บปวด
ก่อนจะมาเป็นช่างสัก เคยทำอะไรมาก่อน?
จริงๆ พลอยเรียนจบมาก็เริ่มสักเลยค่ะ เรียนคอมพิวเตอร์กราฟิกตั้งแต่อายุ 16 แล้วก็ต่อด้านนิเทศศิลป์ที่มหาวิทยาลัยรังสิต ตอนนั้นเลยเลือกเรียนกราฟิกเพราะรู้สึกว่าเท่จังเลย ก็คืออยู่กับงานออกแบบมาตลอด พอเรียนจบก็โควิดพอดี จากนั้นลังเลกับชีวิตว่าเอายังไงดี แต่จังหวะชีวิตมันให้ได้มาเริ่มสักพอดี ซึ่งพลอยชอบวาดรูปมาก แล้วก็ชอบดีไซน์ ก็เลยมาสายวาดแทน แล้วก็เริ่มฝึกสักครั้งแรกคือสักให้เพื่อนช่วงธีสิส เพราะเพื่อนมีแพลนจะเปิดร้านสัก
ครั้งแรกที่ได้สัก รู้สึกยังไง?
จำได้ขึ้นใจเลยค่ะ (หัวเราะ) ตอนนั้นบ้ามาก! สักครั้งแรกบนหนังคนเลย ไม่ได้ลองบนหนังเทียมก่อนด้วย! เป็นเส้นตรงเล็กๆ ที่ข้อเท้าเพื่อน แต่พลอยใช้เวลาตั้งครึ่งชั่วโมง เพราะกลัวทำออกมาไม่ดี พอทำเสร็จ เพื่อนก็บอกว่า ‘ก็ทำได้นี่’ พลอยเลยฮึด ลองฝึกต่อบนหนังเทียมต่อ
ความรู้สึกหลังจากวันที่ตัดสินใจเป็นช่างสัก?
ตอนแรกไม่เคยคิดจะเป็นเลยค่ะ ไม่ได้คลุกคลีงานสักมาก่อนด้วย เพื่อนในคณะหลายคนเป็นช่างสักตั้งแต่เรียน แต่เราก็ไม่ได้สนใจ จนวันหนึ่งเริ่มเห็นรอยสักที่หลากหลายมากขึ้น แล้วรู้สึกว่ามันเท่ ช่วงนั้นพลอยติดตามนักวาดภาพประกอบหลายๆ คนที่เอางานตัวเองไปสัก มันเป็นแรงบันดาลใจให้พลอยคิดว่า งานวาดของเราถ้าถูกอยู่บนร่างกายคนจริงๆ มันจะเป็นยังไงนะ
สไตล์การสักเป็นแบบไหน?
ตอนแรกงานพลอยค่อนข้างเป็นกราฟิกเลยค่ะ เส้นชัด ไม่มีเงา เพราะฝึกจากพื้นฐานหมด ตั้งแต่เส้นตรง ตัวหนังสือ จนกระทั่งได้สักงานแรก...ซึ่งก็คือ ‘ดอกไม้’
ทำไมถึงชอบดอกไม้? เลือกดอกไม้ให้ลูกค้ายังไง?
วาดดอกไม้ตั้งแต่เรียนแล้วค่ะ เพราะรู้สึกว่ามันน่ารัก สดใส แค่นี้เลย พลอยอยากให้งานวาดของตัวเองไปอยู่บนโพรดักส์อะไรก็ได้ เราแค่รู้สึกว่ามั่นใจที่จะวาดดอกไม้ พลอยชอบอะไรที่มีเท็กเจอร์ที่ประหลาดนิดหน่อย อย่างกล้วยไม้เนี่ย พลอยชอบ แต่ถ้าเป็นงานสัก พลอยชอบดอกป๊อปปี้ เพราะมันสนุก ตอนรับงานลูกค้า พลอยจะคุยก่อนว่าเขาชอบดอกอะไร สีโทนไหน แล้วค่อยดีไซน์ให้เข้ากับเขา
ครอบครัวคิดเห็นยังไงกับอาชีพของพลอย?
ตอนแรกที่บ้านไม่สนับสนุนเลยค่ะ พ่อเข้าใจว่าเป็นงานสักยันต์ ส่วนแม่ก็เซอร์ไพรส์ว่ามีอาชีพนี้ด้วย (หัวเราะ) แต่พอเห็นพลอยทำจริงจัง และเริ่มเข้าใจว่างานสักเป็นศิลปะ ตอนนี้ก็ยอมรับมากขึ้นแล้ว
งานสักให้อะไรกับพลอยบ้าง?
มันโคตรสนุกเลยค่ะ! ตลอด 3 ปีที่ผ่านมา พลอยรู้สึกโชคดีที่ได้ทำอาชีพนี้
พลอยเคยอยากไปต่างประเทศมากๆ สมัยเรียนพยายามเก็บเงินไปต่างประเทศ ซึ่งยากมาก แต่พอทำงานสัก มันทำให้เราไปได้จริงๆ พลอยรู้สึกขอบคุณตัวเองทุกครั้งที่ทำอาชีพนี้ เวลาคิดว่า จะไปที่ไหนสักที่’ พลอยรู้สึกสุดยอดเลย เพราะ ‘งานสัก’ เป็นสิ่งที่พาเราไปถึงจุดนั้นได้
สุดท้ายเพราะดอกไม้ไม่ใช่เพียงลวดลายที่ถูกประทับบนผิวหนัง แต่มันคือภาษาของอารมณ์ ความรู้สึก และความงามที่ไร้กาลเวลา แต่ละเส้นสายที่พลอยสรรค์สร้าง ล้วนสะท้อนความหมายเฉพาะตัว ไม่ว่าจะเป็นความทรงจำ ความรัก หรือการเริ่มต้นใหม่... ดอกไม้ที่บานสะพรั่งบนร่างกาย จึงไม่ใช่แค่รอยสัก แต่เป็นศิลปะที่มีชีวิต
